A VIDA POR DIANTE

Sementar sementarei, loguiño de crarear, en tanto no pobo medre un meniño, un vello e un cantar. Un meniño rebuldeiro que fale na lingua nai que suba nos pexegueiros a fruta verde a roubar. Un vello que de consellos un rostro de fume e pan que conte contos ós nenos do cuco e do paspallás. Un cantar de redención que toque a desolación nun limpo e craro alborear. Logo, deixáime morrer, entre dous regos, queimado, cando veñan os solpores dos homes esfamiados.

miércoles, 31 de enero de 2007

Unhas risas

Namentres estás sentado/a, fai círculos co pe dereito, no sentido das agullas do reloxo e sen toca-lo chan. Mentres tanto fas isto co pe, tenta debuxar o número 6 no ar, coa man dereita. Non podes eh!, escarállaste, o teu pe troca de dirección. Nada máis o poden facer os americanos e mailos do Opus.

viernes, 26 de enero de 2007

Benvidos ó mueu espacio! Por agora está en fase de construcción.